21 Νοε 2012

Η ηθική πολιτεία του χριστιανού (3ο Μέρος)


Η γυναίκα είναι σπουδαίος παράγοντας της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής και ο ρόλος της αντικατάστατος, παρά τη μείωση που έχει υποστεί από τα κηρύγματα του χριστιανών. Οι τελευταίοι κληρονομώντας το ξεδιάντροπο ανατολίτικο αυταρχισμό των Ιουδαίων φόρτωσαν στη γυναίκα ελαττώματα, γελοιότητες και κάθε λογής ανθρώπινα αμαρτήματα σαν να ήταν αποδιοπομπαίος τράγος. Στην κυριολεξία την αποδιοπόμπευσαν από την κοινωνία, καταδικάζοντάς την να βρίσκεται κλεισμένη στο σπίτι, χωρίς μόρφωση και κοινωνικές επαφές, χωρίς επάγγελμα και χειραφέτηση. Η γυναίκα της μεσαιωνικής ιστορίας, και όχι μόνο, κατάντησε υποζύγιο και σκεύος της ανδρικής αυταρχικότητας. «Οι γυναίκες σας να σιωπούν στις εκκλησίες» κηρύσσει ο Παύλος «διότι δεν επιτρέπεται σε αυτές να μιλούν, αλλά να υποτάσσονται, όπως λέει ο Νόμος (των Ιουδαίων). Και αν θέλουν να μάθουν κάτι, ας ρωτήσουν στο σπίτι τους άντρες τους, γιατί είναι ντροπή για τις γυναίκες να μιλούν στην εκκλησία». Ο Παύλος ήταν τόσο πεπεισμένος ότι η κρίση του για τις γυναίκες ήταν σωστή ώστε την πιο πάνω εντολή που απηύθυνε με επιστολή στους Κορίνθιους την ονόμασε «εντολή του Κυρίου».[i] Να ακόμα μία «εντολή του Κυρίου» που ο ευαγγελιστής των εθνών, πιστεύοντας ότι οι ιουδαϊκές παραδόσεις ήταν τόσο σοφές κατέβαλε κάθε προσπάθεια ώστε να τις μεταδώσει στους… αδαείς Έλληνες. «Κεφαλή κάθε ανδρός είναι ο Χριστός, κεφαλή της γυναίκας ο άνδρας... Ο άνδρας δεν πρέπει να σκεπάζει το κεφάλι του, επειδή είναι εικόνα και δόξα του Θεού, ενώ η γυναίκα είναι δόξα του ανδρός. Διότι δεν έγινε ο άνδρας από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άνδρα. Επίσης δε δημιουργήθηκε ο Άνδρας για τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άνδρα».[ii] Να γιατί οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται στους άνδρες τους[iii] και να διδάσκονται με πλήρη υποταγή.
Σιγά-σιγά ο Παύλος μπαίνει στο θέμα «Στη γυναίκα δεν επιτρέπω να διδάσκει ή να εξουσιάζει τον άντρα, αλλά να σιωπά γιατί ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος και μετά η Εύα. Δεν απατήθηκε ο Αδάμ αλλά η γυναίκα, γι’ αυτό έγινε και παραβάτης του νόμου. Θα σωθεί όμως μόνο με την τεκνογονία».[iv]

Με λίγα λόγια αυτός είναι ο σκοπός της γυναίκας. Πλάστηκε από τον άνδρα και για τον άνδρα μόνο, για να του γεννά παιδιά και να τον ξεκουράζει! Πίσω από τον προορισμό της βρίσκεται η μολυσμένη μάνα[v] και η αμαρτωλή πόρνη. Άλλη χρησιμότητα δεν έχει η γυναίκα.
Όπως γράφει και ο Βιλινέβ «Αποκλεισμένη από το ιερατικό λειτούργημα, σκληρά τιμωρούμενη για τα σφάλματά της, γελοιοποιημένη από το δικαίωμα του άρχοντα να περνά αυτός την πρώτη νύχτα με οποιαδήποτε νιόπαντρη και από την υποχρέωση να φορά ζώνη αγνότητας, μόλις και μετά βίας της αναγνωρίζουνε ότι έχει ψυχή. Η λέξη femina (γυναίκα) γράφει ο ανόητος Σπρένγκερ βγαίνει από το fe (πίστη) και mina (λιγότερος). Φέρει πάντοτε τη βιβλική κατάρα… Εύπιστη, ευάλωτη στη διαφθορά και στον εντυπωσιασμό, φλύαρη, κακή από τη φύση της, αδύναμη στο σώμα και στην ψυχή, κυριαρχούμενη από τις αισθήσεις της, αυτή είναι η γυναίκα. Και ολόκληρη η μαγεία προέρχεται από τις ακόρεστες αφροδίσιες ορέξεις της. Έτσι εκφραζόταν ο Αλφόνσος ντε Κάστρο και το Malleus Maleficarum (Μέρος 1 ζήτ. 6) που κορυφωνόταν σε αυτό το μαργαριτάρι: Η γυναίκα είναι πιο σαρκική από τον άνδρα πράγμα που απορρέει από τη δημιουργία της πρώτης γυναίκας, γιατί σχηματίστηκε από ένα καμπύλο πλευρό του άνδρα, δηλαδή από ένα πλευρό του στέρνου που ήταν στραβωμένο κι έτσι, σαν ατελές ζώο που είναι, είναι πάντα δολερή».[vi]
Όχι απλά ζώο, άλλα «ζώο ατελές» είναι η γυναίκα. Αν θυμηθούμε τον επίσκοπο Πορφύριο θα καταλάβουμε σε ποια κατηγορία ζώων καταλόγισε τις γυναίκες.[vii] Τις περισσότερες φορές όμως την καταλογίζουν σαν προσωποποίηση του διαβόλου γιατί… αυτή οδήγησε την ανθρωπότητα στην πτώση!

Ο Τερτυλλιανός τη θεωρεί άθλια ύπαρξη που έπρεπε να σέρνεται με χαμηλωμένα μάτια από μεταμέλεια και ο «άγιος» Αντώνιος μας πληροφορεί πως όταν βλέπουμε μία γυναίκα πρέπει να ξέρουμε ότι δε βλέπουμε ανθρώπινη ύπαρξη αλλά το διάβολο τον ίδιο! Η φωνή της, λέει ο ιδρυτής των μοναστηριών, είναι συριγμός φιδιού! Τέτοια ήταν η εικόνα της γυναίκας, ιδιαίτερα στις ανατολικές Εκκλησίες, γι αυτό και η επιρροή αργότερα στους Άραβες έκανε τη θέση της γυναίκας ακόμα δυσκολότερη.
Ακόμα και τον 21ο αιώνα, η γυναίκα, τυλιγμένη μέσα στη μπούρκα της (τσαντόρ), συνεχίζει να εξευτελίζεται και σαν προσωπικότητα και σαν ον.[viii]
Η ανθρωπότητα ολόκληρη έπρεπε να ντρέπεται!
Το καταπιεστικό Βυζάντιο θέσπισε νόμους σκληρούς και εξευτελιστικούς, αντιμετωπίζοντας τη γυναίκα περισσότερο σαν πόρνη παρά σαν μητέρα των παιδιών της. Οι διαπομπεύσεις μέσα στους δρόμους της Πόλης δεν εξευτέλιζαν μόνο τις «μοιχαλίδες» αλλά και τους ίδιους, γιατί διαπόμπευαν την αξιοπρέπειά τους σαν ανθρώπινα όντα. Το ίδιο οι δημόσιες και οι αιματηρές μαστιγώσεις γυμνών γυναικών, μπροστά στα αθώα βλέμματα των κοριτσιών και των διεφθαρμένων προεστών της βυζαντινής κοινωνίας. Η πολιτική και η θρησκευτική αρχή δεν αντελήφθη ποτέ ότι η παραμόρφωση του προσώπου από μία κομμένη μύτη, αφτί ή βγαλμένο μάτι ως το βίαιο εγκλεισμό σε μοναστήρι δεν αποτελεί θρίαμβο σωφρονισμού και νομιμοφροσύνης, αλλά αυταρχισμού, βίας και μισανθρωπιάς!

«Η Βυζαντινή» γράφει η Δήμητρα Πιτσούνη στο εισαγωγικό της σημείωμα για τον Προκόπιο «γεννημένη μέσα σε μία ατμόσφαιρα αμορφωσιάς βαρυμένη από θρησκοληψία και δεισιδαιμονία εξακολουθούσε ώσπου να παντρευτεί, να ζει μέσα σ’ αυτή. Έτσι ανατρεφόταν κλεισμένη μέσα στη σκιά του σπιτιού, μέσα στο γυναικωνίτη σαν σε φυλακή με αμπαρωμένες τις πόρτες. Σχολείο δεν πάει. Και αν παίρνει λίγες γνώσεις, αυτό είναι λίγη ανάγνωση, λίγη γραφή, αποστήθιση ψαλμών του Δαβίδ και αγάπη της εκκλησίας. Η θρησκοληψία και η αμορφωσιά γέμιζαν την ατμόσφαιρα που ανάπνεε η μικρή. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος δίνει συνοπτικά τη συνταγή της συμπεριφοράς του άντρα απέναντι στη γυναίκα «Κόψε της από την αρχή τον αέρα. Να την μάθεις την ταπεινοφροσύνη, να’ ναι σοβαρή χωρίς στολίδια και φτιασίδια. Φρόντισε η γυναίκα σου να μείνει σε πλήρη άγνοια της ζωής. Κόψε της αμέσως τη μιλιά, τα τραγούδια, το χορό. Κόψε της τα γούστα για να μη σε ενοχλεί». Να λοιπόν σε ποια ατμόσφαιρα μεγάλωνε και ανατρεφόταν η Βυζαντινή».[ix]

Η ατμόσφαιρα αυτή έθρεψε και διαμόρφωσε τη σημερινή μας κοινωνία και τις συνέπειες τις βιώνουν ακόμα οι γυναίκες που ο ρόλος τους στην οικογένεια δυστυχώς είναι ασήμαντος, όταν πρέπει να είναι προοδευτικός. Αντίθετα, ο ρόλος τους γίνεται επικίνδυνος όταν αναλαμβάνουν να καθοδηγήσουν, με το ίδιο πνεύμα υποτακτικότητας, τα παιδιά τους. Πρέπει να το αντιληφθούμε ότι, ο ρόλος της χειραφετημένης γυναίκας στο σπίτι και στην κοινωνία είναι σημαντικότατος και καθοριστικός για το μέλλον των παιδιών μας γιατί, όπως γράφει και ο Παβέλκιν, «Η θρησκόληπτες μητέρες παραμορφώνουν την ψυχή, τη συνείδηση των παιδιών τους: διαπαιδαγωγώντας τα με το πνεύμα κάθε θρησκευτικής δεισιδαιμονίας και υποχρεώνοντάς τα να παρακολουθούν όλες τις θρησκευτικές ιερουργίες, δεν τα κάνουν τολμηρούς και σταθερούς μαχητές για μία καλύτερη και ευτυχισμένη ζωή για τον εαυτό τους και για όλη την κοινωνία, αλλά φτωχούς τω πνεύματι και υπάκουους δούλους. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το μεγάλο κακό που κάνει η αγωγή των παιδιών μέσα στο θρησκευτικό περιβάλλον».[x]

Οι γυναίκες σε ολόκληρη τη διάρκεια της ιστορίας ήταν περισσότερο θρησκευόμενες από τον άνδρα.
Γιατί άραγε;
Η εξήγηση είναι γιατί οι γυναίκες είναι επιρρεπείς προς την ταπεινότητα και την εξάρτησή τους από τον άνδρα, σε όλα τα κοινονικοοικονομικά συστήματα που την καταπίεζαν καταδικάζοντάς την στον αναλφαβητισμό και την αμάθεια. Η γυναίκα πάντα βρισκόταν στο τελευταίο πολιτισμικό σκαλοπάτι, ριγμένη στην αφάνεια και στην εξάρτηση που είχε από τον ισχυρό άνδρα. Καταπιεσμένη και ταπεινωμένη σαν ασθενές φύλο μόνο στους κόλπους της Εκκλησίας έβρισκε καταφύγιο, ακούγοντας παρηγορητικούς λόγους, υπομένοντας ότι θα εξιλεωθεί στον άλλο κόσμο και με περισσή υποκρισία ότι θα προφυλαχτεί σ’ αυτόν από τους ίδιους! Οι χήρες πάντα έβρισκαν καταφύγιο στα μοναστήρια και τις Εκκλησίες βρίσκοντας παράλληλα και οι ιθύνοντες φτηνά εργατικά χέρια και δικαιολογία για τις ελεημοσύνες που αναλάμβαναν. Από τη μια τη βούλιαζαν και από την άλλη προσποιούνταν ότι τη σώζουν.
Τι υποκρισία κι αυτή!

Η γυναίκα ανέκαθεν ήταν το μαύρο πρόβατο, ο αποδιοπομπαίος τράγος που κουβαλούσε όλες τις αμαρτίες της κοινωνίας. Ταπεινή και υποταγμένη στη θέληση των ισχυρών.
Όταν όμως σε μία θέση κλειδί εμφανιζόταν μία γυναίκα χειραφετημένη, όμορφη και καπάτσα τότε έμπαινε στην πρώτη γραμμή του προσηλυτισμού γιατί τα θέλγητρά της γίνονταν όπλο ακαταμάχητο, ξεχνώντας την αδυναμία και την επιρρέπειά της. Αυτή η τελευταία πλευρά δείχνει ότι η φύση της γυναίκας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις δυνατότητες του άντρα που το σύστημα τον έστησε στο βάθρο του, όμως την ίδια την καταβαράθρωσε, φορτώνοντάς της το πιο αποτρόπαιο αμάρτημα, στιγματίζοντάς την αιώνια!
Στην εποχή μας, οργιάζουν στα δελτία ειδήσεων οι περιπτώσεις σπιτιών που έκλεισαν όταν παιδιά, έστω και εκούσια, μεταφέρθηκαν σε κάποιο μοναστήρι και μετά την πλύση του εγκεφάλου που τους έγινε, αποφεύγουν να αντικρίσουν ακόμα και τους γονείς που τους μεγάλωσαν. Όταν όμως μοναδικό ενδιαφέρον του άντρα είναι η δουλειά για την επιβίωση ή το ποδόσφαιρο και οι δραστηριότητες της γυναίκας περιορίζονται στις ηλίθιες ημιτελείς και αυτοτελείς σειρές της τηλεόρασης ή το διάβασμα του ωροσκοπίου, οι συνειδήσεις των παιδιών, από έλλειψη ουσιώδους καθοδήγησης, εγκλωβίζονται σε αυταπάτες και δεισιδαιμονίες.

Πηγή: Απόστολος Λυμπερίδης
«ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ»
Ενάλιος 2010

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ


[i] Α΄ Κορ. 14.34-37.
[ii] Α΄ Κορ. 11.1-9.
[iii] Εφ. 5.22-23, Κολ. 3.18 και Πέτρ. Α΄ 3.1.
[iv] Τιμ. Α΄ 2.12-15.
[v] Η λεχώνα θεωρείται μολυσμένη και γι αυτό, σαράντα μέρες μετά τη γέννα, δεν πρέπει να μπει στην Εκκλησία. Μετά πρέπει να της διαβάσει ο παπάς τη «δέηση της κάθαρσης» για να… καθαριστεί από το αμάρτημα! Αλήθεια, για ποιο αμάρτημα;
[vi] Ο.π. σελ. 119.
[vii] Για τον αρχιβάνδαλο επίσκοπο Γάζας, Πορφύριο, βλέπε 10ο κεφάλαιο του Δεύτερου Μέρους.
[viii] Για την προσβλητική μπούρκα (τσαντόρ) βλέπε παραινέσεις του Παύλου γύρω από το κάλυμμα της κεφαλής» Κορ. Α.΄ 11.5-15.
[ix] «Ανέκδοτα ή Απόκρυφος Ιστορία» σελ. 32.
[x] «Τι είναι η Θρησκεία» σελ. 229.



8 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Γράφεις ότι:
Η γυναίκα ανέκαθεν ήταν το μαύρο πρόβατο, ο αποδιοπομπαίος τράγος
Δεν θα συμφωνήσω μαζί σου κατά την κυκλαδική περίοδο η γυναίκα είχε την θέση που της άξιζε!
Την τιμούσαν και αυτό φαίνεται απ'τα πρώτα ειδώλια που βρέθηκαν που παριστάνουν
την γυναικεία φύση και απεικονίζουν την μεγαλειότητα της αυτή, την μητρότητα.

Μετά το Χριστιανισμό μας πήρε και μας σήκωσε και όπως λες δυστυχώς αυτή η θέση κάπου σας βόλευε και την κρατήσατε κληρονομιά μετά τόσα χρόνια!

ΥΓ Αυτό με τα ωροσκόπια τι το'θελες? εγώ φταίω!!

nicolaos demonicos είπε...

Η γυναίκα στον Χριστιανισμό...
Είναι πράγματι απίστευτο το χρονικό της σχέσεως Χριστιανισμού-γυναίκας.
Αν κάποιος επιχειρούσε να το καταγράψη με επιγραμματικό τρόπο, είμαι βέβαιος ότι ή θα παραφρονούσε ή θα εγκατέλειπε την προσπάθεια με ένα «μούτζωχ’τα».
Το δόγμα που εξευτέλισε την γυναίκα, έρχεται να αγιοποιήση εκείνην την οποία ο υποτιθέμενος ιδρυτής του είχε –τουλάχιστον κατά τα υπό των ευαγγελιστών γραφέντα– απορρίψει και εξευτελίσει περισσότερο παντός άλλου. Αυτό το φονικό χριστιανικό δόγμα, που επέβαλλε στους γελοίους υπηρέτες του να στηλιτεύουν την μητέρα τους χωρίς λόγο, μόνο και μόνο διότι αυτό έλεγε ο Γιαχβέ, ο οποίος θεωρούσε την γυναίκα κατώτερη και από την γίδα του, το άθλιο αυτό δόγμα που τους επέβαλλε να ντρέπωνται διότι γεννήθηκαν από γυναίκα και δεν φρόντισε ο εισέτι αθλιώτερος θεός τους να... φυτρώσουν κάπου, ώστε να γλυτώσουν αυτήν την ντροπή, το κατασκεύασμα αυτό που θα στέκεται η ντροπή του ανθρώπου στους αιώνες, ακόμη και μετά τον οριστικό και αμετάκλητο εξοβελισμό του, το θλιβερό αυτό «παρασκεύσμα» –και για τον λόγο αυτόν το αποκαλώ παρασκεύασμα, επειδή κοίμισε τους πιστούς του την ώρα που με ορθάνοιχτα βιολογικά μάτια το παρακολουθούσαν να δολοφονή– δεν δίστασε να πιη εκεί που είχε ουρήσει, να φάη εκεί που είχε αποπατήσει, να γλύψη εκεί που είχε εμέσει.
Διότι το γελοίον, όταν δεν έχει τρόπους να αμυνθή, αυτοχειριάζεται όπως ο σκορπιός ή επιτείνει την εαυτού γελοιοποίησιν έτι περισσότερον.
Από την άλλη, Άθεε, δεν σου θυμίζει η τότε αγιοποίησις γυναικών την στις ορθοδοξοχριστιανικές ημέρες μας κατ' οριζόμενη ποσοστιαία αναλογία συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια των κομμάτων αλλά και αυτήν ακόμη την υπουργοποίησή τους;
Πόσο ακόμη να σιχαθή κανείς το ανυπόκριτον της υποκρισίας της διαστρεβλωδοξίας;

Άθεος είπε...

Αγαπητή zoyzou, γνωρίζεις την αγάπη μου για τον αρχαίο κόσμο, από τα βιβλία και τις αναρτήσεις μου που το φωνάζουν, όμως και παλαιότερα η γυναίκα πάντα καταπιέζονταν σε σχέση με τον άνδρα. Η μητρότητα τιμήθηκε παντού, ακόμα και στον χριστιανισμό. Όμως αντιλαμβάνεσαι ότι στο παρόν κείμενο αναφέρομαι κυρίως στην περίοδο της εποχής των αποκαλυπτικών θρησκειών και δη για τον χριστιανισμό και τον ισλαμισμό, που ξεπέρασαν και τους δασκάλους τους ιουδαίους!
Όσο για το διάβασμα του ωροσκοπίου, τα μυαλά, κυρίως των γυναικών, εγκλωβίζονται σε αυταπάτες και δεισιδαιμονίες. Τι δεν καταλαβαίνεις…
Αν πιστεύεις στα άστρα, πες μας πότε θα βγούμε από την κρίση ή προσωπικά: ποιο το μέλλον των παιδιών μας; Η λύση, εν ολίγοις, βρίσκεται στα άστρα ή στα χέρια μας;
Τι λες…

Άθεος είπε...

nicolaos demonicos μια χαρά τα λες για τους υποκριτές της διαστρεβλωδοξίας: Το δόγμα που εξευτέλισε την γυναίκα, έρχεται να αγιοποιήσει εκείνη που ο υποτιθέμενος ιδρυτής του είχε –τουλάχιστον κατά τα υπό των ευαγγελιστών γραφέντα– απορρίψει και εξευτελίσει περισσότερο απ’ όλους. Αλλά και αυτοί οι ευαγγελιστές δεν σκέφτηκαν από τότε που έγραφαν τις «ιστορίες» τους να την τιμήσουν σαν μητέρα που έφερε στον κόσμο έναν ενσαρκωμένο και εξανθρωπισθέντα θεό, που για να βοηθήσει την ανθρωπότητα, έπρεπε να καταστρέψει ότι πολιτιστικά δημιούργησε ο άνθρωπος ως τότε!

nicolaos demonicos είπε...

Α, Άθεε, σε πιάνω... αδιάβαστο!
Ο θεός-υιός-σωτήρ (Σωτήρας, ντε) δεν ήρθε στον κόσμο «για να βοηθήσει την ανθρωπότητα»! Όχι, απολύτως όχι – τουλάχιστον με την σημασία που εσύ το εννοείς. Όχι!
Να την σώση από την αμαρτία ήρθε! Έτσι δεν είναι; (Θα μου πης, βοήθεια δεν είναι κι αυτό; Όχι, δεν θα μου το πης.)
Και τι είναι αμαρτία, Άθεε, αν «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστι η βασιλεία των ουρανών», παναπή ο παράδεισος του πατρός; Μήπως το «αντίπαλον δέος», παναπή οι μη πτωχοί τω πνεύματι; Τουτέστιν οι ευφυείς, δηλαδή οι έχοντες γνώσιν (και γνώσεις ίσως), ο μεθερμηνευόμενον υπονοεί τους σκεπτομένους;
Με άλλα λόγια αν σκέπτεσαι, για την κόλαση προορίζεσαι, ακόμη και αν, αγαθή τη προθέσει, ευεργετής πάντα μη δυνάμενο.
Όλα σου τα επιτρέπει, αρκεί: «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου»(!!!). Δηλαδή μόνον εάν διαθέτης εγκέφαλο καρδιά-μαρουλιού ή κουνουπιδιού.
Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ερμηνεύθηκαν όπως ερμηνεύθηκαν οι ρήσεις (κάνε και μάλλον ρύσεις) του δευτεροθεού του Χριστιανισμού. Και οι πιστοί του δόγματος επέπεσαν εφ’ ούτινος μαρτυρούσε Πολιτισμό. Άρα ευφυΐα. Άρα σκέψη. Άρα δράση κατόπιν σκέψεως. Άρα γνώση.
Συνεπώς ορθότατα έπρεπε να καταστραφή παν πολιτιστικόν δημιούργημα. Προκειμένου να σωθή ο άνθρωπος βεβαίως. Από την αμαρτία. Που είναι η εκ της φυσικής (αλλά κατά το μάλλον πεπαιδευμένης) ευφυΐας εκπορευόμενη σκέψις.

Άθεος είπε...

Μάλλον εγώ σε πιάνω αδιάβαστο Νικόλα. Εγώ δεν πιστεύω να υπήρξε ποτέ Ιησούς και συ μου λες ότι πιστεύω ότι ήρθε να βοηθήσει την ανθρωπότητα…
Παρεμπιπτόντως «βοηθήσει» και «σώσει», έχουν την ίδια έννοια, αφού αναφερόμαστε στην «έλευση» του Σωτήρα!

nicolaos demonicos είπε...

Γιατί, βρε Άθεε, με παρεξηγείς εκπλήσσοντάς με συγχρόνως; Είναι ποτέ δυνατόν να σκεφτώ πως εσύ πιστεύεις ότι ο Ιησούς «ήρθε να βοηθήσει την ανθρωπότητα»;
Στην απάντησή σου του πρώτου σχολίου μου σημειώνεις το οξύμωρο σχήμα, αυτό ακριβώς που δείχνει και τα δόντια του δάκνοντος και το δήγμα: «...που για να βοηθήσει την ανθρωπότητα, έπρεπε να καταστρέψει ότι πολιτιστικά δημιούργησε ο άνθρωπος ως τότε!». Διαφέρει αυτή η διατύπωσίς σου καθόλου από το γνωστό «για να σε σώσω, πρέπει να σε σκοτώσω» ή, αν προτιμάς, «θα σε βοηθήσω να πεθάνης, μπας και σωθής».
Και περιπαίζοντας σημειώνω το «σε πιάνω... αδιάβαστο» – προφανέστατα εμφαίνον το αντίθετο της εννοίας του. Χρησιμοποιώ δηλαδή το δικό σου ειρωνικό «βοηθήσει» για να περιπαίξω το αμφισβητούμενο ιστορικώς πρόσωπο και, φυσικά, τους αστείους «βιογράφους» και προπαγανδιστές της... πνευματικότητος των «διδαχών» του.
Τώρα όμως θα διαφωνήσουμε σοβαρά: «βοηθώ» και «σώζω» δεν «έχουν την ίδια έννοια» από από οποιαδήποτε οπτική και να το δη κανείς.
«Θα σε βοηθήσω, αλλά αν εσύ δεν θέλης να σωθής, δεν μπορώ να σε σώσω». Ας μη μας παρασύρη το σύμπτωμα της σωτηρίας εκ της σκοπούμενης προς τούτο βοηθείας.
Νομίζω ότι δεν διάβασες όλο το σχόλιό μου, διότι τότε θα αντιλαμβανόσουν ότι το «αδιάβαστος» δεν σημαίνει αυτό που η λέξις εννοεί, πέραν του ότι δεν θα μπορούσα να σε αποκαλέσω «αδιάβαστο» εννοώντας κάτι τέτοιο.
Μάλλον ήταν φορτισμένη η στιγμή που άρχισες να το διαβάζης και αντέδρασες γρήγορα στο «αδιάβαστος», σταματώντας εκεί.
Να φανταστής μόνον ότι αν εννοούσα κάτι τέτοιο, τότε θα ήμουν ένας συνεπής διαστρεβλώδοξος.
Να είσαι καλά, φίλε μου, και κουράγιο με όλα και όλους – ακόμα και με εμένα.

Άθεος είπε...

Ndemοnicos πολύ το παιδεύεις και χάνουμε την ουσία μέσα στην λεπτομέρεια.
Αμελητέα η διαφορά μας όταν αναφέρομαι στην «μητέρα» του Ιησού που έφερε στον κόσμο έναν ενσαρκωμένο και εξανθρωπισθέντα θεό, που υποτίθεται ακόμα δεν ξέρει πώς θα βοηθήσει την ανθρωπότητα. Η «βοήθεια» εδώ έχει γενική έννοια. Η «σωτηρία» έχει πολύ συγκεκριμένη έννοια. Υποτίθεται αναφερόμαστε στη μητέρα που δεν γνωρίζει ακριβώς πώς θα βοηθήσει την ανθρωπότητα. Για ποιο λόγο πρέπει να αναφερθώ στη «σωτηρία»; Εδώ ούτε οι μαθητές τους δεν ήξεραν για το πραγματικό επέκεινα του δασκάλου τους και εκλιπαρούσαν για υπουργειοποίηση στον άλλο κόσμο. Αναζητούσαν κοντινή καρέκλα πλησίον του Θρόνου (ο Πέτρος κατάφερε να εξασφαλίσει τα κλειδιά του παραδείσου).
Και μην μου λες ότι δεν διάβασα ολόκληρο το σχόλιό σου. Είναι ποτέ δυνατόν, όχι μόνο το δικό σου, αλλά οποιουδήποτε σχόλιο, να αδιαφορήσω να το διαβάσω; Να μην το καταλάβω, ναι μπορεί να συμβεί, όπως τώρα. Είμαι τόσο στρεσαρισμένος τον καιρό αυτό που δεν προλαβαίνω να πάρω ανάσα. Ήδη δημοσίευσα και το 4ο Μέρος της σειράς. Περίμενε να δεις το επόμενο θέμα και θα καταλάβεις ότι έχω πολλά ακόμα να κάνω και γι αυτό, στο blog αυτό, θα πρέπει να σταματήσω τις νέες αναρτήσεις. Νέες δραστηριότητες επί χάρτου στο μέλλον.

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5