Ακολουθώντας, κάθε χρόνο, πιστά την συνήθεια του αποχαιρετισμού για τις καλοκαιρινές διακοπές, με μια ανάλαφρη ανάρτηση με θέμα το καλοκαίρι, αλλά και με έντονη διάθεση να φιλοσοφήσουμε για να μην πάει ο κόπος μας χαμένος, φέτος σας αποχαιρετώ, αν και καθυστερημένα, με ένα θέμα που αφορά το σώμα και τη ζωή μας!
Επικούρειοι εμείς οι άθεοι πάντα λατρεύαμε τον ήλιο και τη φύση, το σώμα και τη ζωή!
Μπροστά σ’ αυτήν την κακομοιριά της οικονομικής μας κατάστασης έχουμε κάτι που οι ξένοι τροϊκανοί δεν μπορούν να μας το πάρουν!
Ακόμα και τώρα, για να γευτούν τον ήλιο και τη θάλασσα, πρέπει να έρθουν εδώ και να τα αγοράσουν, παρά την αμετάκλητη και άνευ όρων παραχώρηση της εθνικής μας ασυλίας! Εμείς όμως αυτά τα έχουμε δωρεάν όλο τον χρόνο.
Έτσι λοιπόν, λουστείτε στο Φως και στην ζεστασιά της Φωτεινής μας Πέτρας (Ελ-λας). Είναι το μόνο που μας απέμεινε αν και θρησκευτικά κάποιοι, εδώ και αιώνες, προσπαθούν να μας το στερήσουν, διακηρύσσοντας ότι σαν χριστιανοί πρέπει να ζούμε την κακομοιριά μας, υποχρεωμένοι να μιμούμαστε το πάθος και τη σταύρωση του Ιησού κάθε μέρα.
Πρέπει, λέει, αυτό να μας γίνει βίωμα, γιατί ο πιστός πρέπει σε ολόκληρη τη ζωή του να πενθεί, γιατί η ζωή είναι «μια απέραντη κοιλάδα δακρύων»!
Ω τι ταπεινωτικός κανόνας!
Ο πιστός παραχωρεί όχι μόνο το σώμα του, αλλά και τη ζωή του ολόκληρη, αμετάκλητα και άνευ όρων στην υπόθεση της θρησκευτικής του πίστης!
Θα μου πείτε, αυτό σπάνια το κάνει ο χριστιανός, για να μην πω στις μέρες μας κανένας. Ε, τότε μπορώ να δεχτώ ότι ανάμεσα στη πράξη και τη θεωρία (δόγμα) βρίσκεται ένα απέραντο χάσμα που το χαρακτηρίζω «υποκρισία». Ή για να το πούμε ανοιχτά.: Άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε.
Η θρησκεία είναι κοινωνικό φαινόμενο κι όσο να οδύρεται ότι θα μείνει στατική κι απόλυτη, μην το πιστεύετε. Στην πράξη όλα αλλάζουν. Ακόμα και το ότι η μαντίλα έπαψε να καλύπτει την κεφαλή των γυναικών και η γάμπα αποκαλύφτηκε ή μαζί με την μαντίλα το στριγκάκι πάει ασορτί είναι κι αυτό αποτέλεσμα κοινωνικής εξέλιξης που βρίσκεται σε αντίθεση με το στατικό δόγμα της θρησκείας.
Όπως ο ουμανισμός σταμάτησε τον κατήφορο της κατήφειας της ζωής, έτσι και οι θρησκείες μια μέρα θα πάψουν. Γιατί δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό το χάσμα ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα.
Τι ειρωνεία… να θάβεις την πραγματική ζωή για να κερδίσεις μια ουτοπία που οι χριστιανοί φιλόσοφοι μετρίασαν σε «αιώνια» ζωή …
Στην προηγούμενη φράση η ειρωνεία βρίσκεται στα εισαγωγικά της λέξης «αιώνια»!
Λέξεις όπως «Αιώνιος», «Τέλειος» και «Άπειρος» για μας δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, αφού στερούνται πάσης λογικής!
Τα πράγματα είναι εφήμερα και η πραγματικότητα εφικτή μόνο μέσα στα πλαίσια της γέννησης και του θανάτου ή της μετατροπής από τη μια κατάσταση στην άλλη! Κενό δεν υπάρχει και εκ του μηδενός τίποτα δεν μπορεί να γεννηθεί. Τα «πάντα ρει», όπως έλεγε και ο Ηράκλειτος.
Όπα… άθελά μου βγήκα από το θέμα ή έτσι μου φαίνεται…
Τι λέγαμε… για το βίωμα του πιστού!
Ο Ιωάννης λοιπόν, εκείνος ο κομπλεξικός μισογύνης που κάποιοι τον είπαν και «Χρυσόστομο» τόσο ξεδιάντροπα έλεγε ότι μια ζωή πρέπει να πενθούμε!
Η γνώση, η ομορφιά, η χαρά, το τραγούδι και το γέλιο ό,τι δηλαδή κάνει τη ζωή όμορφη από τα αβάσταχτα πολλές φορές βάσανα της ζωής, θεωρούνται αμαρτήματα. Αυτά κυρίως μολύνουν τους ειδωλολάτρες, τους Έλληνες δηλαδή, και γι’ αυτό οι χριστιανοί πρέπει να τα αποφεύγουν. Τα αμαρτήματα αυτά, όπως έλεγε ο Εφραίμ ο Σύρος είναι σπορά του διαβόλου, προτρέποντας τους χριστιανούς να τιμήσουν τις γιορτές του Κυρίου, «όχι με αυλούς και κιθάρες, ως χριστιανοί και όχι ως Έλληνες με δάφνες και άνθη ή με κάτι άλλο που θα προδίδει ελληνικό»!
Εδώ τι λέτε χριστιανοί που ταυτίζεστε με τους Έλληνες και σαν ελληναράδες πια γυροφέρνετε στα σκυλάδικα μέχρι τα χαράματα; Γιατί δεν πάτε στις εκκλησιές για ολονυχτία;
Να τι λέει ο Ιωάννης που τον είπατε και «Χρυσόστομο». Αυτός είναι πιο αποκαλυπτικός, γιατί γιορτάζοντας τη γέννηση του Χριστού, ο πιστός, θέλει να χορέψει χωρίς να παίζει κιθάρα, χωρίς να κουνά στον αέρα φύλλα κισσού, χωρίς να κρατά στα χέρια του αυλό και χωρίς να κρατά αναμμένη λαμπάδα, αλλά να έχει μαζί του, αντί μουσικά όργανα, τις φασκιές που τυλίχτηκε ο Χριστός!
Ε, ρε μεσονύκτια γλέντια… με φασκιές αντί γαρύφαλλα και τριαντάφυλλα…
Ο «Χρυσόστομος» καταδικάζει τις χαρές και τις διασκεδάσεις γιατί σ’ αυτές, ο πιστός, δε βρίσκει την τέρψη αλλά τον θάνατο. Γι αυτό προτρέπει όχι μόνο στην κατάργηση των καρναβαλικών εκδηλώσεων αλλά και στην απαγόρευση κάθε γιορτής!
Τέλος ο Ιωάννης Δαμασκηνός τον 8ο αιώνα έγραφε «Τις Κυριακές και τις γιορτές ούτε να παίζεις, ούτε να χορεύεις, γιατί τα παιχνίδια και οι χοροί έργα διαβόλου είναι. Οι άθεοι Έλληνες και οι πεπλανημένοι χόρευαν και έπιναν…. Εμείς οι χριστιανοί όμως δεν είναι σωστό να γιορτάζουμε… σαν χριστιανός πρέπει να θυμάσαι σε τι έφταιξες του θεού, να θυμάσαι το θάνατο και ότι πρόκειται να τιμωρηθείς».
Κατάλαβες χριστιανέ πως πρέπει να φέρεσαι; Πρέπει να είσαι πάντα με σκυμμένο κεφάλι και να αναρωτιέσαι σε τι έφταιξες!
Ναι, εσύ τα φταις όλα, κι όχι όπως μετριόφρονα λέει ο Πάγκαλος «μαζί τα φάγαμε»!
Εσύ φταις που η Εύα έφαγε το μήλο και ο θεός αναγκάστηκε να σταυρωθεί για να σε λυτρώσει!
Τώρα αν σταυρώθηκε κι εσύ πρέπει ακόμα να έχεις κατεβασμένη τη μούρη, να υποφέρεις και να νιώθεις ένοχος κουβαλώντας το προπατορικό αμάρτημα, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο!
Θα μου πείτε αυτοί που έστησαν το ψέμα αυτό ακολούθησαν ποτέ τις προτροπές αυτές; Όχι φυσικά! Ούτε τότε, ούτε τώρα. Ο επικαλούμενος «Μέγας» Ιουστινιανός παντρεύτηκε μια πόρνη στριπτιζέσα που μπροστά της υποκλίνονταν βασιλείς και πατριάρχες και τα σκάνδαλα της εκκλησίας τότε έφτασαν μέχρι τις μέρες μας σκανδαλίζοντας ακόμα και τον πιο τολμηρό μποέμ της εποχής μας. Το αιδοίο της Θεοδώρας, πριν γίνει Αγία, δεν ήταν απλά φωλιά απ’ όπου εισχωρούσε μέσα της ο Σατανάς, αλλά και ταΐστρα, μέσα από την οποία τάιζε με σπόρους παπάκια μπροστά στα μάτια των κατάπληκτων θεατών της. Το σκανδαλιάρικο αιδοίο της σκανδάλιζε και μετά βέβαια, αλλά σύμφωνα με τον Προκόπιο, δεν το έβλεπαν τότε όλοι παρά μόνο αυτοκρατορικοί άνδρες του παλατιού! Ναι, αυτή ήταν η Αγία Θεοδώρα, η ξετσίπωτη που αναβάλω μια ανάρτηση γι αυτήν επειδή ντρέπομαι μην πάρουν μαθήματα περιπλανώμενα στο ίντερνετ κορίτσια! Τα γράφω όμως στο βιβλίο μου, αφιερώνοντας έτσι ένα αρκετά πιπεράτο κεφάλαιο για όσους το διαβάσουν!
Φίλοι μου αντιληφθείτε το, στη θρησκεία αυτή προσωποποιούνται οι ιδέες ενός νευρωτικού και ανέραστου Παύλου, που αν υποθέσουμε ότι ήταν πραγματικό πρόσωπο, μάλλον ένα σωματικό πρόβλημα τον ταλαιπωρούσε και αναγκαστικά απείχε από κάθε σεξουαλική δραστηριότητα κι έτσι σαν αλεπού όσα δεν έφτανε τα έκανε…φιλοσοφία! Για τον σκόλοπα που είχε στην σάρκα του ρίξτε μια ματιά στην β΄ Επιστολή προς Κορίνθιους 12.7. Έτσι, η σεξουαλική του ανεπάρκεια, σαν αγκάθι του Σατανά τον ραπίζει. Στην Καινή Διαθήκη γίνεται δόγμα και ψυχωτικό παραλήρημα ηθικής που πότε εκφράζει κατά γράμμα ό,τι εννοεί και πότε αλληγορικά αποκρύπτει αυτό που πραγματικά εκφράζει!
Ο πόνος, το μαρτύριο, κι ο θάνατος αντιστρέφεται και για τους αθλητές της θρησκείας γίνεται χαρά, διασκέδαση και ζωή!
Τι έπαρση και υπερβολή!
Αντίθετα το γέλιο, η απόλαυση και η ζωή γίνονται αμαρτία, βάσανο και τιμωρία!
 |
| Αυτό που η κάμπια λέει θάνατο, η πεταλούδα το ονομάζει ζωή, όμως κι αυτή θα πεθάνει. Οι ιδέες γεννιούνται στο κεφάλι, όπως ο ζωγράφος δημιουργεί τις ζωγραφιές. |
Στο χριστιανισμό η ζωή γίνεται πτωματοφιλική επινοώντας μια άνευ προηγουμένου πτωματολαγνική θεολογία, όπου αντιστρέφοντας τις αξίες της ζωής, η ζωή βαφτίζεται θάνατος και ο θάνατος ζωή! (Αλλοτρίωση, αποξένωση από την πραγματικότητα).
Ο πρώην Γνωστικός και νυν Νεοπλατωνικός Πλωτίνος, κοκκίνιζε στη θέα του γυμνού κορμιού του.
Έχοντας, στον Γνωστικισμό, ριγμένες τις ρίζες του ο χριστιανισμός μιμείται την πορεία του Χριστού προς τον θάνατο που, πότε αυτή ερμηνεύεται μυστικά και αλληγορικά και πότε εκφράζει το «ιστορικό» γεγονός!
Γι αυτό οι πιστοί πρέπει σ’ ολόκληρη τη ζωή τους να νιώθουν σαν «αναχωρητές αυτού του κόσμου» και γι’ αυτό πρέπει να τον περιφρονούν και ισοβίως να πενθούν, γιατί η ζωή είναι μια απέραντη θάλασσα δακρύων.
«Το γέλιο σας ας μεταβληθεί σε πένθος και η χαρά σας σε κατήφεια»! λέει στην Καινή Διαθήκη ο Ιάκωβος (4.9) και τα δύο, σύμφωνα με τους χριστιανούς, υποκινούνται από το διάβολο!
Καλέ τι μας λες;
…και τα πιστεύετε αυτά;
Έτσι οι «Αποκαλυπτικές» θρησκείες και περισσότερο ο Χριστιανισμός μηδένισαν κάθε αξία της ζωής, αποξενώνοντας τους πιστούς από την πραγματική ζωή, την οποία απολάμβαναν οι ποιμένες και καταδίκαζαν στο ποίμνιο!
Κάντε μια σύγκριση: Η Εκκλησία, το Πατριαρχείο και κάθε θρησκευτική ηγεσία πλέει στη χλιδή κι ο κόσμος δυστυχεί. Κι όταν στις μέρες μας προτείνεται η Εκκλησία να συμβάλει με την φορολογία που της αναλογεί, μας απειλεί με το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης! Η Εκκλησία δεν είναι αρωγός του λαού, αλλά πρόθυμη να μας διασύρει διεθνώς αν διακυβευτούν τα κέρδη της που απέκτησε από τον λαό!
Κι ο υπουργός εθνικής οικονομίας καθησυχάζει το παπαδαριό ότι δεν θα μειωθούν οι μισθοί των παπάδων και η τρόϊκα δεν θα αγγίξει την εκκλησιαστική περιουσία.
Ντροπή, ντροπή, ντροπή!
Μην θίγεστε τώρα. Εσείς τους ψηφίζετε. Εσείς τους ανεβάσατε στον θρόνο και τον άμβωνα! Τέτοιοι σας άξιζαν!
Άμα πια… να λέμε τα πράγματα όπως έχουν!
Ούφ, ψιλοπλακωθήκαμε πάλι…
Πού είναι η εύθυμη διάθεση Αποστόλη;
Πάλι έφυγα από το θέμα!
Όχι, όχι, δεν έφυγα, απλά το πλάτειασα!
Πώς να γράψεις τόσα λίγα, όταν έχεις να πεις τόσα πολλά;
Ας έρθουμε στο θέμα.
Καλέ όχι του Χριστιανισμού, της Ζωής!
Διαφορετικά, τι Επικούρειοι θα ήμασταν…
Αγαπούμε τη ζωή, την ομορφιά και ακόμα πιο πολύ το όμορφο και ζωντανό ανθρώπινο σώμα μας.
Καταδικάζουμε τον χριστιανικό μηδενισμό που ακρωτηριάζει τη ζωή και δημιουργεί ένα απέραντο χάσμα με τη πραγματική μας φύση.
Εξυμνούμε την Χαρά, τον Έρωτα και τη Ζωή γιατί δημιουργεί με τη φύση μια γέφυρα επικοινωνίας!
Είναι ψέμα ότι ακόμα και το σεξ, πέρα από την απόλαυση της στιγμής σε τίποτα άλλο δεν ωφελεί. Η ισορροπία του ορμονικού συστήματος εκεί βασίζεται και μια υγιή ζωή απαιτεί οι ισορροπίες αυτές να μην διαταράσσονται. Όμως σίγουρο είναι ότι δεν βλάπτει κανέναν, όταν γίνεται προσωπική υπόθεση!
Για τον Επίκουρο, ηδονή είναι η αποφυγή του πόνου κι όχι η απόλαυση που νομίζουν μερικοί, πολύ περισσότερο δεν είναι οργασμός, που νομίζουν μόνο οι αφελείς.
«Όποιος καταλάβει ποια είναι τα όρια που θέτει η ζωή» έλεγε ο Επίκουρος, «γνωρίζει πόσο εύκολο είναι να αποκτηθεί ό,τι διώχνει τον πόνο της στέρησης και κάνει τη ζωή τέλεια στο σύνολό της».
 |
Ξεριζωθείτε επιτέλους από την καρέκλα και το internet! Σταματήστε το Σερφάρισμα και τρέξτε στις παραλίες! Έχει κι εκεί Σέρφινγκ! Εε, πού κοιτάς εσύ… |
Να, για κάποιους σαν και σένα τα έγραψε εκείνα ο μισογύνης και ανέραστος από τον σκόλοπα, Παύλος, αν και στις μέρες μας, μόνο οι μουσουλμάνοι τα εφαρμόζουν.
Δες τε πώς κάνουν μπάνιο οι μουσουλμάνες και χαίρονται ανέμελα πλατσουρίζοντας στα κύματα…
Παράλληλα έχουν και την εύνοια του Αλλάχ και τον… ξένο όφη μακριά από τον κόλπο τους!
Έτσι έπρεπε να είναι και οι χριστιανοί, αλλά οι… πολύ, πολύ Μεγάλοι…. Χριστιανοί κάνουν την εμφάνισή τους έτσι, ώστε να έχουν σίγουρη την προστασία του Ιησού-Χριστού από τα μανιασμένα κύματα και τα πονηρά βλέμματα στις παραλίες.
Δεν λένε… όσο πιο μεγάλο τον έχεις, τόσο πιο σίγουρος νιώθεις; (έλα, πού πάει ο νους σας, δεν θέλω αηδίες!)
Ε, λοιπόν, όσο και μεγάλο σταυρό να κρεμάσεις επάνω σου αν είναι να πνιγείς, με αυτόν να είσαι σίγουρος, μια ώρα νωρίτερα θα πας στον πάτο!
Να και μια φορά που οι νόμοι της φυσικής είναι πιο χρήσιμοι από την θεολογία και ως φαίνεται η βλακεία, του χαϊμαλιού-φυλακτού, απύθμενη και γελοία!
 |
| Γελάνε και οι σκύλοι! |
Τέλος σας εύχομαι Καλό Καλοκαίρι.
Ξεφαντώστε φέτος γιατί του χρόνου βλέπω να κάνετε μπάνιο τρώγοντας ξύλο και στις παραλίες!
Ανάμεσα στα όνειρα θερινής νυκτός που τόσο καιρό κάναμε και στους εφιάλτες, που φοβάμαι πως έρχονται, σας εύχομαι τα πρώτα!
