Το 2012 θα γίνει η συντέλεια του κόσμου ή θα αντιληφθούμε πόσο βλάκες είμαστε…

Νομίζω τίποτα από τα δυο δεν θα συμβεί. Το πρώτο γιατί είναι απίθανο και το δεύτερο γιατί δεν έχω τέτοιες αυταπάτες! Η ηλιθιότητα και η βλακεία πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει, όπως και το Σύμπαν!

Δεν είναι τυχαίο που σε περίοπτη θέση του blog έχω αναρτημένη τη ρήση «Μήπως η ηλιθιότητα είναι το αφθονότερο στοιχείο στο σύμπαν και η βλακεία απύθμενη… ή απλά σαν γήινοι αποτελούμε συμπαντική πρωτοτυπία;!»

Όμως το πρόβλημα δεν είναι ότι η βλακεία ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά ότι συνεχώς γεννιούνται νέες βλακώδεις επινοήσεις! Ο μεγάλος αρωγός σ’ αυτήν την τάση είναι η ιδεαλιστική οπτική ή να το πω πιο απλά ο θρησκευτικός φόβος. Η πεμπτουσία της θρησκευτικής φιλοσοφίας είναι αυτή, στην οποία ο πιστός καθοδηγείται με τον φόβο της συντέλειας του κόσμου μέχρι να πεθάνει. Βιβλία που προσβάλουν την νοημοσύνη του ανθρώπου, σαν την «Αποκάλυψη», εκδόθηκαν και διαβάστηκαν από εκατομμύρια ανθρώπων γεμίζοντας τη συνείδησή τους με φοβικά σύνδρομα, ψυχικές διαταραχές και πανηλίθιες ανησυχίες που τάραζαν τα μυαλά μικρών και μεγάλων στον ύπνο και τον ξύπνιο. Οι κήρυκες του ψεύδους και της απάτης ήξεραν πολύ καλά που στόχευαν.

Απορρίπτοντας τη λογική κήρυτταν ότι για σωστή κρίση μόνο στο συναίσθημα μπορούμε να βασιζόμαστε γιατί ο θεός είναι αγάπη! Με τον τρόπο αυτό έμμεσα τροποποιούσαν και τη λογική κρίση. Τα πάντα διαποτίστηκαν με βλακεία και παραλογισμό. Ο τελευταίος θεοποιήθηκε και από τους χριστιανούς «πατέρες». Τελικά είμαστε τόσο ελεύθεροι όσο είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε. Όμως αδυνατούμε να βρούμε τα όριά της. Μόνο λίγοι μπορούν να αναγνωρίσουν ότι τα όρια αυτό περιορίζονται από τους νόμους της φύσης. Οι υπόλοιποι την ελευθερία αυτή την ξεχείλωσαν πέρα από τα όρια της λογικής! Στον κόσμο αυτό ζουν σαν ξένοι, αποξενωμένοι από τους νόμους της φύσης, πιστεύουν σε απίθανους κόσμους, σε υπεράνθρωπα όντα και παράλογες ιδέες. Γίνονται μηδενιστές. Ο κόσμος αυτός, παραδέχονται, είναι ένα τίποτα, είναι ψευδαίσθηση και χωρίς νόημα. Η συνείδηση αυτών των ιδεαλιστών βρίσκεται αλλού και είναι πεπεισμένοι ότι δεν έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν το παραμικρό. Τα πάντα εξαρτούνται από το θεό και τους παράλογους κανόνες που τους έθεσε. Σαν μαριονέτες κινούνται περιμένοντας την εύνοια του θεού ή το αιφνίδιο σύνθημα της σάλπιγγας που θα σημάνει την συντέλεια του κόσμου. Τότε η φαντασία οργιάζει. Και του κήρυκα και του ακροατή!

Όπως λέει και ο Καίσλερ «Σε κάθε αιώνα υπήρχε μια τουλάχιστον γενιά που κολακευόταν να πιστεύει ότι ήταν «η στροφή της ιστορίας» ότι ζούσε χρόνια που δεν είχαν ξανα-υπάρξει στο παρελθόν, περιμένοντας το φύσημα της τελευταίας τρομπέτας ή κάποιο άλλο κοσμικό ισοδύναμό της».Γιατί άραγε τόσο πολύ μας θέλγει η μοναδικότητα… Ακόμα και στην Καινή Διαθήκη ούτε μια φορά, ούτε δυο, ο υποτιθέμενος Ιησούς με στεντόρεια φωνή, λένε, διακήρυττε ότι η γενιά του δεν θα περάσει όταν όλα αυτά που έλεγε θα τα ζούσαν!

Κι όμως, τίποτα δεν επαληθεύτηκε. Όχι μόνο στον Χριστιανισμό, μα σ’ όλες τις θρησκείες τέτοιες ουτοπικές καταστροφές με έμφαση διατυμπανίστηκαν και μεγαλοπρεπώς διαψεύστηκαν, κι όμως η πίστη των αλαφροΐσκιωτων πιστών καθόλου δεν κλονίστηκε. Η διαποτισμένη με ψέμα συνείδηση του πιστού δύσκολα μεταστρέφεται, ακόμα κι όταν με αγωνία περιμένει το θαύμα και το γεγονός το διαψεύδει! Ακόμα και μετά την πρώτη χιλιετία οι χιλιαστές, αντί να μειωθούν αυξήθηκαν!

Η διάψευση, κανέναν δεν κλόνισε! Είναι αλήθεια, η πίστη δεν χρειάζεται ούτε επιβεβαίωση ούτε διάψευση! Είναι ακλόνητη και απόλυτη… κι αυτό, φίλοι μου, δεν είναι καλό αλλά κακό! Τρίβουν τα χέρια τους οι ιεροκήρυκες, γιατί κι αυτοί το λένε αυτό, όχι μόνο χωρίς να ντρέπονται, αλλά καυχώνται κιόλας!
Πέρασαν άλλα 1000 χρόνια περιμένοντας την χιλιοπόθητη συντέλεια, στις μέρες μας πια, το μιλένιουμ το θυμάστε, πάλι τίποτα δεν συνέβη, για να μην σας αραδιάσω καμιά εκατοστή προφητείες για κάθε αιώνα που πέρασε, στους οποίους περίμεναν ορθόδοξοι, καθολικοί, μορμόνοι και αιρετικοί το φύσημα της κοσμικής τρομπέτας! Είναι φοβερό: ο τελευταίος αιώνας ήταν αυτός με τις περισσότερες… προσδοκίες για καταστροφή!

Ο Πάπας Πίος X έκανε την αρχή κατατρομάζοντας το ποίμνιο με τον Αντίχριστο που τον είδε στην αθεϊστική και ειδωλολατρική τάση της εποχής του «ο γιος της καταδίκης που αναφέρουν οι Απόστολοι είναι κιόλας εδώ, ανάμεσά μας!» διατυμπάνιζε από το παραθύρι του κάθε Κυριακή στο Βατικανό. Στους Ορθόδοξους, πριν ξεχαστούν οι προφητείες του Κοσμά του Αιτωλού ή τα «σημεία των καιρών» του Παΐσιου, κράτησαν και δυστυχώς κρατάνε ακόμα, αμείωτα το ενδιαφέρον των πιστών για το τέλος του κόσμου!

Οι Εβραίοι δημιούργησαν κράτος και αναπτέρωσαν τις ελπίδες τους στην Παλιά Διαθήκη όπου ο Γιαχβέ τους καλεί σαν το εκλεκτό του τέκνο να κατακτήσουν τον κόσμο κυριεύοντάς τον! Σήμερα, στ' αλήθεια, το πιστεύουν αυτό και προσπαθούν να το κάνουν πράξη!
Σύμφωνα πάλι με το Θιβετανικό Βουδισμό η καταστροφή θα έρθει μετά την εκθρόνιση του 13ου Δαλάι Λάμα! Κι αυτό διαψεύστηκε. Όμως, εκείνη η ισλαμική προφητεία που ανέφερε ότι ο Ισλαμισμός θα διαρκέσει μέχρι ο άνθρωπος πατήσει στο φεγγάρι, δεν φαίνεται να βόλευε τους μωαμεθανούς και η διάψευση δεν μέτρησε καθόλου, γιατί δεν συνέφερε! Προφανώς εκείνος που επινόησε την προφητεία αυτή, δεν πίστευε ότι αυτό θα μπορούσε ποτέ να συμβεί!

Όποιος αναζητήσει στο internet ειδήσεις από θανάτους, μαζικές αυτοκτονίες μπροστά στην επικείμενη συντέλεια του κόσμου θα φρίξει!
Τό 1971 ο γκουρού της Ινδουϊστικής οργάνωσης «Ανάντα Μάργκα» καταδικάστηκε σε ισόβια για τη δολοφονία 14 πρώην μελών της οργάνωσής του ενώ άλλοι οπαδοί του έκαναν τρομοκρατικές ενέργειες και άλλοι αυτοπυρπολούνταν!

Το 1979, με εντολή του "Μεσσία" Jim Jones, 923 μέλη του «Ναού του Λαού» αυτοδηλητηριάστηκαν στο Jonestown της Γουϊάνα. Αυτοκτόνησαν πίνοντας λεμονάδα με κυάνιο και ναρκωτικά. Τα 276 ήσαν παιδιά!
Το 1988 αυτοκτόνησε ο νεαρός οπαδός της Σαϊεντολογίας Πάτρικ Βίκ. Αλλα 11 μέλη αυτής της οργάνωσης έχουν αυτοκτονήσει στην Αμερική, μεταξύ αυτών και ο γιος του Χάμπαρντ, ενώ απόπειρα έχει κάνει και η κόρη του!
Το 1994 στην Ελβετία, 53 μέλη της ομάδας «Ναός του Ήλιου» του ομοιοπαθητικού «γιατρού» Λύκ Ζυρέ, αυτοκτόνησαν.
Το 1995, άλλα 15 μέλη βρέθηκαν δολοφονημένα στο δάσος Βεκόρ.
Το 1993, 95 οπαδοί του Μεσσία Ντέηβιντ Κορές, οδηγήθηκαν στο Wako του Texas για να καούν ζωντανά. 17 από αυτούς ήταν παιδιά!

Το 1995 η Ομάδα «Αούμ Σίνρι Κίο» του ιάπωνα γκουρού Σόκο Ασαχάρα επιτίθεται με το φονικό αέριο «Σαρίν» στο μετρό του Τόκιο. Αποτέλεσμα: 11 νεκροί και 5.000 τραυματίες. Η ίδια ομάδα συγκέντρωνε δηλητήρια για να ...επισπεύσει τα γεγονότα της «Αποκάλυψης»! Χιλιάδες καταγγελίες έχουν έρθει στο φως για την οργάνωση «Παιδιά του Θεού» του David Berg (Mo).

Από την δεκαετία του 60 χιλιάδες νέοι ψάχνοντας για σοφία και γνώση στην Ινδία, αγνοούνται. Εκατοντάδες χάνονται στα μοναστήρια όλου του κόσμου, μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα και αδιάντροπα αρνούνται να δουν ακόμα και τους γονείς τους!
Χιλιάδες άνθρωποι έχουν αποκτήσει μόνιμες νευρικές διαταραχές ή έχουν αυτοκτονήσει, προσπαθώντας να «διευρύνουν τη συνείδησή τους» με γιόγκα, διαλογισμό ή ναρκωτικά. Ακόμα περισσότεροι έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας επειδή αντί της κλασσικής επιστήμης χρησιμοποιούν «θεραπευτικές» μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής ή μαντζούνια παραθρησκευτικών θεραπευτών που πλουτίζουν από τον πόνο και την αγωνία των πασχόντων!
Μέλη των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» έχουν πεθάνει, επειδή η θρησκεία τους απαγορεύει τη μετάγγιση αίματος. Χιλιάδες άνθρωποι οδηγούνται στην εξαθλίωση της θρησκευτικής πίστης που αλλοτριώνει τη συνείδησή τους. Αμέτρητα τα περιστατικά των ψυχικών διαταραχών που εκλαμβάνονται σαν δαιμονισμοί και κάτοχοι δαιμονίων και υποβάλλονται στο μαρτύριο της εξομολόγησης! Κανείς δεν μπορεί να περιγράψει τον πόνο των ανθρώπων, που έχουν χάσει κάποιο δικό τους εξαιτίας μιας ηλίθιας πίστης!
Αμέτρητος ο κατάλογος των καταστροφικών λατρειών που επιβουλεύονται την ελευθέρια και τη ζωή των αδαών. Απειλούν τον άνθρωπο, την κοινωνία ολόκληρη υπόσχοντας αυτογνωσία, υγεία, ευτυχία και την σωτηρία της ψυχής, οδηγώντας τους πιστούς στην εκμετάλλευση και την υποταγή. Δημιουργούν ιδεολογική σύγχυση, αποξενώνοντας τον άνθρωπο από τον πραγματικό του κόσμο, αλλοιώνουν την προσωπικότητά του, τον κακοποιούν σωματικά και ψυχικά για να τον εκμεταλλευτούν στη συνέχεια οικονομικά εξαθλιώνοντάς τον. Αυτά σε ατομικό επίπεδο για να μην αναφερθούμε και σε κρατικό και παγκόσμιο επίπεδο όπου πόλεμοι ταλαιπωρούν κράτη και κρατίδια για δεκαετίες με το πρόσχημα της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας εκπληρώνοντας ιδιοτελείς στόχους.

Και λίγα χρόνια μετά το αποτυχημένο μιλένιουμ, φτάνουμε στο 2012 όπου το ημερολόγιο των Μάγιας τελειώνει!
Ώ τι συμφορά!
Κατακλυσμιαίες εκρήξεις ηφαιστείων, μαγνητικές καταιγίδες, ακτινοβολία από το διάστημα... έρχεται η συντέλεια του κόσμου.
Σύμφωνα με αυτές στις 20 Δεκεμβρίου 2012 ολοκληρώνεται ο κύκλος της Μεγάλης Μέτρησης. Επιπλέον, την επόμενη ημέρα από αυτή την ημερομηνία είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο και ο Ήλιος θα είναι ευθυγραμμισμένος με το κέντρο του Γαλαξία για πρώτη φορά μετά από 26.000 χρόνια...
Οι μαγνητικοί πόλοι στο βορρά και το νότο θα αντιστραφούν, αφήνοντας τη Γη προσωρινά απροστάτευτη από τη μαγνητική «ασπίδα» που την προφυλάσσει από την κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία!
Τρόμος, πανικός… στα βιβλία, τα dvd και οι ιεροκήρυκες μαζί, κάνουν χρυσές δουλειές.
Οι προφήτες ξανάπιασαν δουλειά. Εφημερίδες, περιοδικά και internet βρίσκονται στο επίκεντρο των αδαών «ειδημόνων» και το αφελές ακροατήριο σύξυλο από φόβο πλάθει σενάρια και στον ύπνο του δημιουργεί εφιάλτες.
Ας σοβαρευτούμε!
«Οι αναστροφές του γήινου μαγνητικού πεδίου χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρωθούν», εξηγεί ο Γκάρι Γκλατσμάιερ, καθηγητής επιστημών της Γης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. «Και όταν συμβαίνει αυτό, η Γη δε μένει καθόλου εκτεθειμένη. Το μαγνητικό πεδίο γίνεται πιο πολύπλοκο αλλά δεν εξαφανίζεται: ο μαγνητικός βόρειος πόλος θα μπορούσε να εμφανιστεί στην Αφρική, για παράδειγμα, και ο νότιος πόλος στην Ταϊτή».
Για τέτοια θέματα ας απευθυνόμαστε στους ειδικούς κι όχι στους μελλοντολόγους της πιάτσας.
Όμως αυτά είναι για τους έξυπνους και η ανάρτηση αυτή απευθύνεται περισσότερο στους βλάκες. Οι υπόλοιποι, απλά, ας προβληματιστούμε!

Νομίζω αρκετά είπαμε για το 2012. Μετά απ’ την… καταστροφή αυτή θα επανέλθουμε στην…επικείμενη καταστροφή του 2036 όπου ο Άποφις θα συγκρουστεί με τη Γη!

Πώς; Δεν το μάθατε;
Ο Άποφις, που έχει μέγεθος όσο περίπου δυόμισι ποδοσφαιρικά γήπεδα, ανακαλύφθηκε το 2004. Μάλιστα, ως πιθανή ημερομηνία σύγκρουσης οριοθετήθηκε η 13η Απριλίου 2036.

Θα έχει γούστο να είναι και…Παρασκευή!…κακό που μας βρήκε πάλι…

Ε, ρε γλέντια…
Μέχρι τότε οι ειδήμονες συνιστούν νηστεία και εξομολόγηση.
Έτσι θα αποτρέψουμε την συντέλεια του κόσμου!

Δείτε τώρα τρία video για το περιβόητο 2012 από την εκπομπή της Ετ3 «Το Σύμπαν που Αγάπησα»: Η μυθολογία του φόβουVideo1

Video2

Video3

Για την ενημέρωσή σας δείτε ακόμα το ΕΘΝΟΣ ON LINE

Φυσικό είναι απ’ τη μάστιγα αυτή κάποιος αετονύχης να τα οικονομάει. Δείτε την τρομολαγνεία του 2012 στην ομώνυμη ταινία.

Όμως, τώρα αρχίζουν τα κουφά!

Αν και επώνυμος δεν ντρέπεται να πει ότι: η συντέλεια θα γίνει την 25η Μαρτίου του 2018! (αυτός καινοτομεί!)

Ακόμα κι αν είσαι θεμελιωτής της βαρύτητας, αν είσαι θρησκευόμενος αργά ή γρήγορα θα την πατήσεις! Για παράδειγμα ο Ισαάκ Νεύτων «προέβλεψε» ότι η συντέλεια του κόσμου θα συμβεί το 2060.

Και… για την βλακεία του κόσμου... θα χάσουμε την υιοθεσία;
Περί βλακείας 1

Περί βλακείας 2

Τέλος, για όσους δεν κατάλαβαν, ας μάθουν ότι…

Σας εύχομαι Καλά Ηλιούγεννα και ό,τι επιθυμείτε για το νέο έτος!

Ραντεβού στις 6 του Γενάρη με μια εύθυμη ανάρτηση για τα δεύτερα γενέθλια του blog!!

«Ανώνυμοι» οι κουκουλοφόροι του Ίντερνετ

Δεν χωρά αμφιβολία ότι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές άλλαξαν τη ζωή μας. Είναι αναρίθμητες οι εργασίες που μπορεί κανείς να διεκπεραιώσει με αυτές. Εκεί όμως που πραγματικά έκαναν το μεγαλειώδες άλμα και τη διαφορά ήταν στον όγκο των πληροφοριών. Εκατομμύρια σελίδες κινούνται ανάμεσα στους χρήστες του Ίντερνετ και η πληροφόρηση γνωρίζει μέρες δόξας που ο άνθρωπος πριν λίγα χρόνια αδυνατούσε και να φανταστεί. Οι μηχανές αναζήτησης είναι το εργαλείο εκείνο που βρίσκεται ανάμεσα στην άγνοια και τη γνώση. Είναι το εργαλείο που τα δύσκολα τα κάνει παιχνίδι, που σε απειροελάχιστα του δευτερολέπτου σου βρίσκει τις τοποθεσίες που αναζητάς. Οι πληροφορίες τότε τρέχουν σαν ορμητικός καταρράκτης μπροστά στα μάτια σου. Όλα είναι μηχανικά και αυτόματα που στηρίζονται σε αλγόριθμους, μία σειρά λογικών βημάτων. Η ψυχή τους είναι τα μαθηματικά και η λογική. Μετά την εύρεση των αποτελεσμάτων στο παιχνίδι της αναζήτησης μπαίνει η υποκειμενική κρίση: σε ποια σελίδα θα μεταβούμε, τι θα διαβάσουμε, τι θα απορρίψουμε…

Η ήρα ξεχωρίζει από το στάρι. Τα θέματα πολλά και ποικίλα: Αγορά προϊόντων, συνταγές μαγειρικής, οδηγίες για τα προϊόντα που αγοράσθηκαν, επιστημονικά θέματα, ιστορικά στοιχεία, ποίηση, φωτογραφία, σεξ, αθλητισμός, κουταμάρες... Είναι μακρύς ο κατάλογος των κατηγοριών που αναζητά ο χρήστης του Ίντερνετ.

Όμως, ας αναζητήσουμε τη λέξη αθεΐα:
Αποτελέσματα 1 - 10 από περίπου 166.000 για αθεΐα. (0,07 δευτερόλεπτα). Τα δέκα πρώτα είναι και τα σημαντικότερα και από αυτά τα πρώτα δυο ακόμα περισσότερο. Ένα από αυτά σας έφερε στη σελίδα αυτή.

Όμως, εσείς γιατί βρίσκεστε εδώ;
Αυτή είναι μία σελίδα που άπτεται του αθεϊσμού.
Γιατί σας ενδιαφέρει εσάς;
Τι ανάγκασε εμένα να την δημιουργήσω;
Ανάμεσα στις δυο πιο πάνω απαντήσεις βρίσκεται η συνισταμένη που μας έφερε πρόσωπο με πρόσωπο.
Τα πρόσωπα εικονικά, όμως η κρίση μας είναι έτοιμη να ταυτιστεί η να διαφωνήσει. Αν τίποτα από τα δυο δεν συμβεί σημαίνει πως τυχαία βρεθήκαμε εδώ…
Τα Κύθηρα ήταν αλλού... μήπως τυχαία συναντηθήκαμε…
Η αναζήτηση συνεχίζεται για κάποιους. Οι υπόλοιποι διαβάζουν, έστω από περιέργεια.
Σε λίγο θα έχουν αποκρυσταλλώσει γνώμη.
Τώρα είμαστε μόνοι, ταυτισμένοι και διαφωνούντες.
Αυτοί μείναμε!
Ας αρχίσουμε από τους πρώτους, με κείνους δηλαδή που συμφωνούμε. Όχι αναγκαστικά σε όλα. Και γιατί να συμφωνούμε σε όλα… Μας αρκεί που συμφωνούμε στα περισσότερα. Αυτό μας δένει!
Είναι φίλοι και τακτικοί αναγνώστες. Είναι ενδιαφερόμενοι που συχνά αναζητούν παρόμοια θέματα, καμιά φορά και τυχαία που βρήκαν κάποιο ενδιαφέρον και ίσως να ξανάρθουν. Αντιλαμβάνομαι τι ανάγκασε έναν τέτοιο αναγνώστη να θέσει σε μία μηχανή αναζήτησης τη λέξη «αθεΐα» και νομίζω εδώ θα βρει αυτό που αναζητούσε.

Τώρα ας πάμε στους δεύτερους.
Σίγουρα, ανάμεσα σε αυτούς, ελάχιστοι είναι φίλοι της γνώσης και του προβληματισμού. Οι περισσότεροι είναι εκείνοι που εξιδανικεύουν την πίστη τους.
Είναι αυτοί που έψαχναν να βρουν ανεμόμυλους και τώρα είναι έτοιμοι να ριχτούν στη μάχη. Νιώθουν στρατευμένοι στον αγώνα για την καταπολέμηση όλων εκείνων που θίγουν την πίστη τους. Γι αυτούς κανένας δεν πρέπει να πιστεύει σε διαφορετικά πράγματα απ’ αυτά που πιστεύει ο ίδιος. Ούτε δέχονται να μην πιστεύει σε τίποτα. Κι αυτό τους ενοχλεί. Απλά θέλουν να πιστεύουν όλοι, ό,τι και οι ίδιοι.
Νιώθουν ότι θίγονται, ότι αδικήθηκαν και εμφανίζονται σαν απολογητές και συχνά εριστικοί, επιθετικοί και έντονα εχθρικοί. Νιώθουν σαν μάρτυρες που είναι έτοιμοι να ριχτούν στην μάχη της υπεράσπισης προκειμένου να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, σαν να τους κατευθύνει κάποιος. Νιώθουν ζήλο για αυτό που κάνουν. Εμφανίζονται σαν ζηλωτές και μάχιμοι πνευματικοί στρατιώτες. Συχνά κατευθύνονται από κάπου, όμως ακόμα κι όταν ατομικά παρορμείται ο ζηλωτής, έχει την εντύπωση ότι είναι στρατευμένος από το θεό. Όσο μεγαλύτερος ο ζήλος του τόσο απέναντι στον εαυτό του, ο πιστός, αισθάνεται την αποπληρωμή του χρέους.
Χρέος απέναντι στο θεό!
Εριστικοί και επιθετικοί απέναντι σε μας!
Λίγα χρόνια νωρίτερα μας καθύβρισαν ακόμα και μέσα στην εκκλησία με αναθέματα. Νωρίτερα, πριν τον Διαφωτισμό, με καταγγελίες στο ιερατείο και την Ιερατική Αρχή που δεν δίσταζαν, έχοντας το νόμο στα χέρια τους, να βασανίζουν, να εκτελούν με δημόσιες ποινές, διαπόμπευση, ακρωτηριασμούς, καύση στην πυρά ή ανασκολοπισμό, το λεγόμενο παλούκωμα!
Πριν πάρουν την εξουσία, ταραχές και ξυλοδαρμοί κατέληγαν σε κανονικές μάχες με όπλα, ανάμεσα σε μανιασμένους πιστούς, που δεν δίσταζαν ακόμα και για το πιο φρικιαστικό έγκλημα. Μέχρι που κάποιοι αναδείχτηκαν νικητές. Οι άλλοι ονομάστηκαν αιρετικοί. Θα νιώθουν τη μήνη των πρώτων για όλη τους τη ζωή. Η ζωή τους κόλαση, αλλά θα το υπομείνουν. Θα γίνουν κι αυτοί μάρτυρες.

Όμως ας πάμε στους πρωταγωνιστές, τους πιστούς, που νομίζουν πως κατέχουν την Αλήθεια και χαράζουν τα σύνορα. Τι είναι η Αλήθεια, ποιο το σωστό, το ηθικό. Τι αμαρτάνει τον άνθρωπο και τι πρέπει να έχει στο μυαλό για να κατακτήσει την Αιώνια Ζωή.
Η συμπεριφορά λοιπόν των απολογητών χρίζει μεγάλης ανάλυσης και είναι έκδηλη σε κάθε εποχή. Είναι στοιχείο που καταγράφτηκε στην ιστορία. Ναι στοιχείο ιστορικό κι έτσι πρέπει να το δούμε. Για τον πιστό όμως είναι μόνο χρέος ηθικό, όπου η αποπληρωμή φαίνεται πράξη αγάπης και ανταπόδοσης που δεν εγείρει ηθικούς φραγμούς, γιατί ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Όμως ας επιστρέψουμε στο τώρα για να κατανοήσουμε την συμπεριφορά του καλύτερα.
Σήμερα, ο πιστός είναι εριστικός και επιθετικός, σπάνια, μπορεί να ρίξει και καμιά μαχαιριά, αν και σπάνιο στη Δύση όπου ο φονταμενταλισμός μέρα με τη μέρα αδυνατεί. Όσοι νομίζουν ότι υπερβάλλω, ας ρίξουν μία ματιά σήμερα στην Ανατολή και μεταξύ των μουσουλμάνων.
Όμως, στο θέμα μας: τι αναγκάζει τον Απολογητή να θέτει στη μηχανή της αναζήτησης την λέξη «αθεΐα»;
Δεδομένου ότι κι ο άθεος έχει τη δυνατότητα, με τον ίδιο τρόπο, να αναζητήσει σελίδες θρησκευτικού περιεχομένου, όμως δεν το κάνει. Γιατί λέτε;
Μήπως επειδή δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει ή επειδή αδιαφορεί για την πίστη των άλλων...
Μήπως δεν είναι σίγουρος ότι θα εμπλακεί στον καβγά και θα αναγκαστεί να εκτραπεί χαλώντας το προφίλ του…
Ποιο το κέρδος; Αξίζει τον κόπο να μπει στην περιπέτεια αυτή; Όμως θέτοντας τα ερωτήματα αυτά από την άλλη πλευρά τι απαντήσεις θα περιμέναμε;

Όντως, σίγουρος ότι θα εμπλακεί σε μία απολίτιστη φρασεολογία, ο πιστός αναζητά τέτοιες σελίδες. Επιδίδεται με αχαλίνωτο υβρεολόγιο στην αντιπαράθεση και πιστεύοντας ότι εκπληρώνει ένα χρέος απέναντι στη συνείδησή του κτίζει το προφίλ του σαν να κρεμά μετάλλια ευγνωμοσύνη στον τοίχο! Νιώθει ευχαρίστηση που χάλασε τη ροή των σχολίων, σαν τα ατίθασα παλιόπαιδα που με μια κλωτσιά χαλούν τους πύργους που έφτιαξαν άλλα παιδιά στην άμμο. Συχνά χρησιμοποιούν κείμενα «σεντόνια» άσχετων θεμάτων που αντιγράφουν από τις σελίδες αργόσχολων κηρύκων και τα επικολλούν με μίσος και αλαζονεία επιδεικνύοντας πολλές φορές σαν οι ίδιοι να τα επινόησαν, αντί να ντρέπονται που βρίσκονται εκτός θέματος και συμμετέχοντας σε μία συζήτηση χωρίς να προσθέτουν κάτι. Οι περισσότεροι από αυτούς, για να μην πω όλοι τους, έχουν ιστοσελίδες επώνυμα, όμως εμφανίζονται σαν «Ανώνυμοι» γιατί η ανωνυμία τους δίνει μεγαλύτερη ελευθερία, όπως εκείνους τους ταραχοποιούς που κρύβουν το πρόσωπο με κουκούλα γιατί και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται, προς την κοινή γνώμη, πως παραβατούν ή συμπεριφέρονται ανάρμοστα από τους θεσπισμένους κανονισμούς του ίντερνετ.

Να ποιοι είναι οι Παραβάτες και οι «κουκουλοφόροι του ίντερνετ»!
Το ίντερνετ προσφέρει ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών γύρω από κάθε θέμα. Αν όλοι οι χρήστες επιδίδονταν στο σπορ της καταδίκης των ιστοσελίδων τότε θα έπρεπε να μιλάμε για μία πνευματική διαμάχη που όμοια δεν πρέπει να εμφανίστηκε ούτε το Μεσαίωνα! Όμως, οι πιστοί πρέπει να αντιληφθούν ότι η ελευθερία του λόγου είναι ένα αναφαίρετο και κατακτημένο δικαίωμα και η θέληση οποιουδήποτε δεν πρέπει να επιβάλλεται με βία. Ο δογματισμός είναι όχι μόνον εχθρός της Δημοκρατίας αλλά ο χειρότερος εχθρός της συνδιαλλαγής. Καμιά συνδιαλλαγή δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν ο λόγος ελέγχεται και η πίστη επιβάλλεται.
Τέτοιες πρακτικές θυμίζουν σκοτεινές θεοκρατικές εποχές όπου η «Ιερή Εξέταση» και η «Επιτροπή του Πίνακα περί Απαγορευμένων Βιβλίων» επέβαλε ακόμα και την ποινή του θανάτου σε όποιον δεν κατανοούσε ότι έπρεπε να έχει ερμητικά το στόμα του κλειστό πριν διανοηθεί να κάνει κριτική στη θρησκεία.
Ο Δημόκριτος, φλογερός δημοκράτης από τότε, έλεγε ότι «η φτώχεια είναι προτιμότερη σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, όσο και η ελευθερία από τη σκλαβιά, παρά ένα δεσποτικό καθεστώς στο οποίο θα φοβόσουν να ανοίξεις το στόμα».
Να γιατί ο πιστός θέτει στη μηχανή αναζήτησης την λέξη «αθεΐα»! Βαθιά πεπεισμένος ότι έχει χρέος απέναντι στο θεό να τον υπερασπιστεί, αλωνίζει τις σελίδες του ίντερνετ σκορπώντας μεταφυσικά σκουπίδια. Θεωρεί το σκοπό του από τη μια ευεργετικό και από την άλλη ευγενικό και θεάρεστο, ακόμα κι όταν αδιάντροπα ερίζει. Θεωρεί ότι εμείς παραβιάζουμε την πίστη τους ή προσβάλουμε τα ιερά τους, ακόμη και σε μία ιδιωτική σελίδα. Δεν θεωρεί ότι μπαίνει σε ξένο χώρο.

Ο δογματισμός του το επιβάλλει ασυναίσθητα, θεωρώντας ότι ο θεός του δίνει το δικαίωμα αυτό να τον υπερασπίζεται όποτε και όπως μπορεί, όπως νομίζει αυτός καλύτερα κι αυτό επεκτείνεται και στην προσωπική του ζωή. Ο πιστός αποκτά ένα ηθικό χρέος, γίνεται οφειλέτης, θεωρώντας καθήκον σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής του να διευθετεί ό,τι του ξενίζει ηθικά και κατά τη κρίση του. Όλοι οι χώροι θεωρούνται τσιφλίκι του, γιατί πιστεύει ότι πρώτα απ’ όλα ανήκουν στο θεό και μετά στο όργανό του. Γίνεται το εκτελεστικό όργανο της συνείδησής του, δημιουργώντας κοινωνική αναστάτωση στους άλλους και μανιοκατάθλιψη στον ίδιο. Όσο εντονότερος ο φονταμενταλισμός του τόσο ορμητικότερη και η συμπεριφορά του! Ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεται αλλά ούτε και μπορεί να το πολεμήσει γιατί αυτό απαιτεί η «λογική» του. Πηγάζει από μέσα του και τον διαφεντεύει. Τον αποξενώνει από τον κόσμο του, αλλά αυτός δεν δίνει σημασία. Νοητικά βρίσκεται αλλού, όχι στο κόσμο της ύλης αλλά του πνεύματος και του ιδεατού. Δεν ξεχωρίζει την πραγματικότητα από το ιδεατό που νοητικά τον κατέκτησε και τον καθοδηγεί.

Βρίσκεται υπό την επήρεια της αλλοτριωμένης του συνείδησης και η πίστη διαποτίζει το είναι του, το σώμα του, το πνεύμα του και συνεπώς και τη συμπεριφορά του.
Πίσω από το «έκδηλο» και το «προφανές», κρύβεται ένας απατηλός κόσμος. Ένας κόσμος αλλοτριωμένος που τον καταδυναστεύει και τον χρησιμοποιεί ανατροφοδοτώντας την απάτη. Τον ενσωματώνει στο σύστημα και θέτοντας τους κανόνες του συστήματος κάνει το δρόμο της επιστροφής πραγματικά μια δύσκολη υπόθεση. Αποξενώνεται από το χώρο και το χρόνο και αντί να παράγει τον εαυτό του, παράγει μία ανεξάρτητη δύναμη που τον απομονώνει από την πραγματικότητα, ωθώντας τον όλο και με μεγαλύτερη δύναμη σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων και μιας αδυσώπητης υπνωτικής συμπεριφοράς με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Υπνωτισμένος, δεν ακολουθεί την φιλοσοφία της ζωής, μα «φιλοσοφεί» μία εικονική πραγματικότητα που εξυπηρετεί το σύστημα.

Υποβιβάζεται στη σφαίρα της θεωρητικής αφαίρεσης εξορίζοντας τις δυνατότητές του στο υπερπέραν ενός άγνωστου, αφηρημένου και απατηλού κόσμου, εναποθέτοντας την συνείδησή του στα δεσμά, σαν μαριονέτα, που τα νήματα κινεί, κατά το δοκούν, το ίδιο το σύστημα.
Ας σταματήσω όμως την ανάλυση αυτή για μια άλλη ανάρτηση που περισσότερο έχει σχέση γενική και άπτεται της αλλοτρίωσης.
Χωρίς να εξαιρώ απ’ αυτήν τη συμπεριφορά οποιοδήποτε πιστό, άλλος πολύ κι άλλος λίγο, έτσι ακριβώς συμπεριφέρεται και ο δικός μας «Ανώνυμος» σουλατσάροντας στο ίντερνετ πουλώντας πνεύμα δεξιά και αριστερά. Είναι αυτός, που σαν πιστός, πνίγεται στο δίκιο και δεμένος με την ιδέα της ομάδας που ανήκει, ρίχνει τα πυρά του προς όλες τις κατευθύνσεις, όπου ο ίδιος δεν συμφωνεί αδιαφορώντας για την συμπεριφορά του και την ηθική του εικόνα.

Εσείς τι λέτε, δεν είναι φασιστικό αυτό και πολύ επικίνδυνο για όλους ή πρέπει να το δούμε σαν μια μαζική ασθένεια που εξαπλώνεται σαν πανδημία ταλαιπωρώντας την ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια πότε με τον ένα τρόπο και πότε με τον άλλο…;

Το Μεσαίωνα ανώνυμα ο χριστιανός μπορούσε να καταγγείλει τους άθεους και τους αιρετικούς πιστεύοντας ότι με την πράξη του αυτή θα αμειφθεί μετά θάνατον!

Αριστερά έλληνες ιερείς καμαρώνουν δίπλα στους ss του Γερμανικού στρατού.

Δεξιά αντάρτης κρεμασμένος φρουρείται από Γερμανοτσολιά

Δείτε διαχρονικά τους κουκουλοφόρους: από τον Μεσαίωνα και την Ιερά Εξέταση μέχρι την κατοχή και τους Γερμανοτσολιάδες!
Οι ομοιότητες μεταξύ Θρησκείας και Φασισμού μπορεί να είναι τυχαίες και συμπτωματικές σε όλες τις εποχές ή μόνο εγώ το είδα έτσι…
Λέγεται ή δεν λέγεται εγωισμός χειρίστου είδους η απαίτηση να θέλω να επιβάλω, δια ροπάλου, βασανιστηρίων και θανατικών καταδικών, την γνώμη μου στους άλλους καταγγέλλοντας την αθεΐα, την αίρεση ή την πολιτική διαφορά …
Όταν η δίψα για ελευθερία μας ανάγκαζε το 1821 να παλέψουμε μέχρι θανάτου την απελευθέρωσή μας, τι μας αναγκάζει σήμερα να θέτουμε το ίδιο αίτημα για την πίστη στη θρησκεία, όταν λίγο πολύ όλοι παραδεχόμαστε ότι η πίστη είναι μια προσωπική υπόθεση; Έχουμε αντιληφθεί μήπως, λατρεύοντας θεούς, πόσο φασίστες γινόμαστε;

Και μην ξεχάσετε την επόμενη ανάρτηση στις 16 του Δεκέμβρη:
Το 2012 θα γίνει η συντέλεια του κόσμου ή θα αντιληφθούμε πόσο βλάκες είμαστε…